Wieczory na Harendzie

Stowarzyszenie Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza ma zaszczyt zaprosić na 177. Wieczór na Harendzie, do Muzeum Jana Kasprowicza Zakopane – Harenda 12 a, w dniu 16 października o godz. 16.00

Gościem „Wieczoru” będzie z Barbara Wachowicz, która w gawędzie pt. „Żyje najdroższa Ojczyzna!” opowie o życiu i twórczości autora „Księgi ubogich”, spotkaniach z Marusią Kasprowiczową i przyjaźni z Harendą.

Spotkanie poprowadzi Beata Denis-Jastrzębska

Bedzie to trzecie wydarzenie z cyklu "Harenda Dom Poezji – w 90-lecie śmierci Jana Kasprowicza i 100-lecie wydania „Księgi ubogich”, organizoowane przy finansowymm wsparciu Gminy Miasto Zakopane.

(mk)

      W dniu 12 sierpnia 2016 o godz. 19.00 odbędzie się spotkanie autorskie prof. Franciszka Bunscha zatytułowane „Grafika z książką w tle” w Muzeum Jana Kasprowicza na Harendzie w Zakopanem połączone z prezentacją teki grafik i ekslibrisów.

Czas i miejsce spotkania zostały wybrane nieprzypadkowo, bowiem 9 sierpnia Franciszek Bunsch obchodzić będzie 90 urodziny, zaś kasprowiczowska Harenda oraz sąsiadujący z nią Dom Plenerowy krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych to miejsca, z którymi profesor czuje się związany jeszcze od swoich czasów studenckich. Barwną ciekawostką jest również fakt, że w zbiorach Muzeum Kasprowicza znajduje się drzeworyt autorstwa ojca profesora, Adama Bunscha, przedstawiający kilkuletniego syna Franciszka. Możemy go zobaczyć na ścianie w głównej sali muzeum.           

Pierwsza część Wieczoru to odczyt poświęcony sztuce ekslibrisu oraz motywom literackim w grafice, w którym prof. Bunsch będzie mówił o relacjach między literaturą a plastyką, wzajemnym przenikaniu motywów oraz inspiracji, komentując także własne doświadczenia związanie z pokazywanymi grafikami. Widzowie będą mieć unikalną możliwość dyskusji nad teką grafik toczonej z ich autorem.

Druga część została zaplanowana jako swobodna rozmowa zainspirowana 90-leciem i będzie miała także charakter wspomnieniowy, do czego znakomitym pretekstem jest niepowtarzalna atmosfera zakopiańskiej Harendy.         

Spotkanie poprowadzi Jacek Bunsch

Wieczór dofianasowany z budżetu Gminy Miasto Zakopane.

Z uwagi na zmianę przepisów zmuszeni jestesmy wprowadzić symboliczną opłatę za bilet wstępu w wysokości 1 zł. Liczymy na Państwa wyrozumiałość.

(mk)

Stowarzyszenie Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza ma zaszczyt zaprosić na 175. Wieczór na Harendzie, do Muzeum Jana Kasprowicza Zakopane – Harenda 12 a, w dniu 26 czerwca o godz. 20.00

Podczas „Wieczoru” odbędzie się koncert na lirę korbową pt. Przynoszę ci kilka pieśni na nutę niewyszukaną..., w wykonaniu Macieja Cierlińskiego, Piotra Dąbrowskiego, którym towarzyszyć będzie Natalia Zalewska

Bedzie to pierwsze z pięciu wydarzeń z cyklu "Harenda Dom Poezji – w 90-lecie śmierci Jana Kasprowicza i 100-lecie wydania „Księgi ubogich”, organizoowane przy finansowymm wsparciu Gminy Miasto Zakopane.

(mk)

Wojtek Skowron

Żołnierze Jej Królewskiej Mości guziki mają błyszczące,

czyli dlaczego warto sięgać po poezję klasyków

Podczas 175. Wieczoru na Harendzie zabrzmiała muzyka wykonana przez Macieja Cierlińskiego (lira korbowa), Piotra Dąbrowskiego (perkusjonalia) i Natalię Zalewską (recytacja, lira korbowa). Grupa postanowiła dokonać interpretacji muzycznej utworów Jana Kasprowicza.. Autor aranży za punkt honoru wziął sobie prawdopodobnie oddanie klimatu „ludowości” w oprawie. Na uwagę zasługuje pozostawienie wierszy w ich oryginalnym brzmieniu zamiast naginania ich do formy pieśni. Muzyka stała się tu tłem.

Publiczność zebrała się w salonie pani Marusi żony poety. Trudno wyobrazić sobie lepszą atmosferę do grania muzyki i słuchania poezji. Maciej Cierliński zmyślnie ukrył sprzęt nagłaśniający jego instrument. Prawdopodobnie nikt nie zorientował się, że część z granych przez niego melodii była na żywo zapętlana i odtwarzana. Utwory zaczynały się zwykle od długich, harmonijnych dźwięków okraszanych hałasem perkusjonaliów ,przemieszanych z pokrywkami, łańcuchami i innymi drobnymi przedmiotami zwykle nie kojarzonymi z muzyką. Aranżacje zaczynały się powoli, nabierały dynamiki, by wreszcie dać miejsce na tekst. Choć duża część koncertu była improwizowana, to widać było zgranie muzyków. Gdy przebrzmiewały ostatnie słowa Natalii Zalewskiej, powstałą w muzyce przestrzeń wypełniały dźwięki mis tybetańskich Piotra Dąbrowskiego pocieranych smyczkami.

Gdybym mógł wyrazić jedno życzenie, to chciałbym, aby część perkusyjna nie ograniczała się do stwarzania szumu. Widać, że obaj panowie współpracują tworząc udźwiękowienie do spektakli teatralnych. Rytmu szczególnie brakowało w „Balladzie o bohaterskim koniu”. Zamiast niego, tekst okraszony został brzmieniem przywodzącym na myśl wiatr gnający pobliską burzę, targający wszystkim, co napotka, trzaskający oknami i zrzucający ze stołu w ogrodzie cynową zastawę. Był taki moment, kiedy zwielokrotniona i zapętlona melodia liry korbowej skryła się w tym szumie i wtedy szum mógłby stać się uporządkowanym deszczem z błyskawicami akcentów tu i ówdzie. Niestety, mówiąc brzydko, burza przeszła bokiem, co niezbicie dowodzi, że dla każdego estetyka aranżacji bywa nieco inna.

Wieczory na Harendzie odznaczają się tym, że nie sposób przewidzieć ich przebiegu. I tym razem nie było inaczej. Choć tematyka była hołdem dla twórczości poety, choć muzyka tworząca miejsce dla słowa, zawierała w sobie wszystkie cechy ortodoksyjnego podejścia do melodii ludowych, choć Natalia Zalewska zdawała się być chwilami znudzona, a może zagubiona, bo występowała z dwoma dobrze zgranymi, doświadczonymi muzykami, nie mogę powiedzieć, że mi się nie podobało. Muzykom udało się porwać słuchaczy do ich świata, który dla większości jest egzotyczny, a więc ciekawy. Nie były potrzebne mocne głośniki, ani mikrofony, bo zebrani ludzie sami ucichli, wsłuchali się i na chwilę odpłynęli tam, gdzie dźwięki malują wyraźne obrazy – historie, portrety i pejzaże. To wystarczy, żeby ruszyć się z domu i pojechać sto kilometrów, żeby posłuchać kogoś, wydawałoby się, zupełnie nieznanego, żeby poczuć tę satysfakcję z dobrze spędzonego wieczoru i znalezienia czegoś wartościowego.

Muzyczne adaptacje wierszy najczęściej polegają na wyłapaniu występującej w nich rytmiki i melodii. Po dodaniu harmonii i zaaranżowaniu całości otrzymujemy zgrabny utwór muzyczny, eliminując zarazem piętę achillesową polskiej muzyki – słaby tekst. Wbrew obiegowemu przekonaniu, napisanie dobrego tekstu w języku obcym jest równie trudne, jednak ze względu na niepełne zrozumienie niuansów i zawiłości lingwistycznych, słuchacz rzadziej jest w stanie wyłapać potknięcia i niezgrabności. Nie każdy zespół może poszczycić się dobrym tekściarzem.

Dlatego adaptacje wierszy zyskują zwolenników wśród muzyków

*************************************************************************************************************************************

Dawid Maria Osiński

Sprawozdanie z konferencji naukowej „Światy Jana Kasprowicza. W 90-lecie śmierci Poety i 100-lecie Księgi ubogich”

Tekst opublikowany pierwotnie w „Wieku XIX. Roczniku Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza” 2016.

Nieocenionym finałem drugiego dnia obrad był koncert na lirę korbową w wykonaniu Macieja Cierlińskiego, Piotra Dąbrowskiego i Natalii Zalewskiej. Koncert „Przynoszę ci kilka pieśni na nutę niewyszukaną” był 175. Wieczorem na Harendzie. Trudno sobie wyobrazić lepsze i bardziej adekwatne zwieńczenie niedzielnych obrad. Kiedy psychodeliczne dźwięki wprowadzały w trans słuchaczy – tych siedzących na podłodze, tych opartych o piec czy siedzących przy łóżku poety i tych zasłuchanych na werandzie czy zaglądających przez okno do wnętrza umuzycznionej izby – na Harendzie pachniało kawą, ciastem, nalewką i starym drewnem. Mieszały się dźwięki, zapachy, szmery i skrzypienie podłogi. Te mięszaniny muzyczno-sensualne, jakbyśmy powiedzieli głosem dziewiętnastowiecznych, roznosiły się po domu Kasprowicza i łagodziły duchy domowego ogniska. Rwanie struktury frazy muzycznej i atonalność niektórych dźwięków oddających istotę Hymnów czy wierszy z Księgi ubogich podkreślały ekspresywną strukturę tekstu poety, gdzie bunt mieszał się z bezsilnością, a chaos świata z perspektywą pogodzenia z trudnym losem. Łagodne przejścia melodii i mollowe tonacje muzycznych pasaży dawały z kolei poczucie spójności i pogodzenia ze światem „ubogiego”, a więc ludzkiego doświadczania księgi świata.

Podczas 174.Wieczoru na Harendzie gościem Stowarzyszenia Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza była Justyna Bargielska autorką, m.inn. "Dwóch fiatów". Spotkanie prowadził członek Zarządu Karol Jaworski. Było to drugie z cyklu spotkań z pisarzami realizowanych przez nasze stowarzyszenie w ramach projektu "Harenda – Dom Poezji. 90-lecie śmierci Jana Kasprowicza i 100-lecie wydania «Księgi ubogich»".

Projekt jest dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

JUSTYNA BARGIELSKA (ur. 1977) - poetka, prozaiczka. Debiutowała w 2003 roku tomem poetyckim "Dating sessions". Następnie opublikowała "China shipping" (2005), a w 2009 roku "Dwa fiaty", za który otrzymała Nagrodę Literacką Gdynia 2010. Laureatka III edycji konkursu poetyckiego im. Rainera Marii Rilkego (2001) i nagrody specjalnej w konkursie im. Jacka Bierezina (2002). W 2010 roku opublikowała swoją pierwszą książkę prozatorską Obsoletki, za którą została uhonorowana Nagrodą Literacką Gdynia 2011, nagrodą Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek dla najlepszej książki prozatorskiej lat 2010–2011, a ponadto znalazła się w finale Nagrody Literackiej Nike 2011 oraz wśród autorów nominowanych do Paszportu Polityki 2010. W 2012 roku ukazał się jej tom wierszy "Bach for my baby", za który autorka otrzymała nominację do Nagrody im. Wisławy Szymborskiej oraz do nagród: Gryfia, Silesius i Nike. Książka znalazła się w finale tej ostatniej. W 2013 roku wydała powieść "Małe lisy", która przyniosła jej nominacje do Nagrody Nike i Warszawskiej Nagrody Literackiej. W 2014 roku ukazał się kolejny zbiór wierszy Bargielskiej – "Nudelman", a w Teatrze Witkacego w Zakopanem miał premierę monodram "Clarissima" w wykonaniu Aleksandry Justy. W listopadzie 2015 Teatr Dramatyczny w Warszawie wystawił jej dramat "Moja pierwsza śmierć w Wenecji". Od kilku lat prowadzi warsztaty prozatorskie i poetyckie w podyplomowym Studium Literacko-Artystyczym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Mieszka w Warszawie.

Stowarzyszenie Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza zaprasza na 174. Wieczór na Harendzie. 
7 czerwca o godzinie 19.30 gościem Muzeum Jana Kasprowicza będzie Justyna Bargielska. O tym, w jaki sposób "wydarza się" poezja i jakie się z tym wiążą konsekwencje dla świata, z Autorką "Dwóch fiatów" będzie rozmawiał Karol Jaworski.
To drugie z cyklu spotkań z pisarzami realizowanych w ramach projektu "Harenda – Dom Poezji. 90-lecie śmierci Jana Kasprowicza i 100-lecie wydania «Księgi ubogich»". 

JUSTYNA BARGIELSKA (ur. 1977) - poetka, prozaiczka. Debiutowała w 2003 roku tomem poetyckim "Dating sessions". Następnie opublikowała "China shipping" (2005), a w 2009 roku "Dwa fiaty", za który otrzymała Nagrodę Literacką Gdynia 2010. Laureatka III edycji konkursu poetyckiego im. Rainera Marii Rilkego (2001) i nagrody specjalnej w konkursie im. Jacka Bierezina (2002). W 2010 roku opublikowała swoją pierwszą książkę prozatorską Obsoletki, za którą została uhonorowana Nagrodą Literacką Gdynia 2011, nagrodą Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek dla najlepszej książki prozatorskiej lat 2010–2011, a ponadto znalazła się w finale Nagrody Literackiej Nike 2011 oraz wśród autorów nominowanych do Paszportu Polityki 2010. W 2012 roku ukazał się jej tom wierszy "Bach for my baby", za który autorka otrzymała nominację do Nagrody im. Wisławy Szymborskiej oraz do nagród: Gryfia, Silesius i Nike. Książka znalazła się w finale tej ostatniej. W 2013 roku wydała powieść "Małe lisy", która przyniosła jej nominacje do Nagrody Nike i Warszawskiej Nagrody Literackiej. W 2014 roku ukazał się kolejny zbiór wierszy Bargielskiej – "Nudelman", a w Teatrze Witkacego w Zakopanem miał premierę monodram "Clarissima" w wykonaniu Aleksandry Justy. W listopadzie 2015 Teatr Dramatyczny w Warszawie wystawił jej dramat "Moja pierwsza śmierć w Wenecji". Od kilku lat prowadzi warsztaty prozatorskie i poetyckie w podyplomowym Studium Literacko-Artystyczym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Mieszka w Warszawie.

Dofinansowane ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

173.Wieczorem na Harendzie Stowarzyszenie Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza rozpoczęło cykl imprez literackich zaplanowanych na rok 2016: „Harenda – Dom Poezji. 90-lecie śmierci Jana Kasprowicza i 100-lecie wydania «Księgi ubogich»”. Gośćmi 173. Wieczoru na Harendzie byli Wykładowcy Podyplomowego Studium Literacko-Artystycznego UJ: Wojciech Kudyba i Gabriela Matuszek-Stec. Spotkanie było promocją debiutu prozatorskiego poety „Nazywam się Majdan” (Warszawa: Towarzystwo „Więź”, 2015). Jest to powieść o współczesnej Ukrainie. Jej głównym bohaterem i narratorem jest Petro Majdan, ukraiński doktorant kulturoznawstwa, europejski wyrafinowany intelektualista, jednocześnie korzeniami i sercem tkwiący głęboko w swej udręczonej ojczyźnie.

Podczas realizacji projektu: „Harenda – Dom Poezji. 90-lecie śmierci Jana Kasprowicza i 100-lecie wydania «Księgi ubogich»” odbędą się "Wieczory na Harendzie",  spotkania autorskie z pisarzami: Wojciechem Kudybą i Justyną Bargielską, która w Muzeum poprowadzi także warsztaty literackie dla młodzieży. W dniach 25-27 czerwca odbędzie się ogólnopolska konferencja naukowa „Światy Jana Kasprowicza. W 90-lecie śmierci poety i 100-lecie wydania «Księgi ubogich»”. Do tego szereg wydarzeń towarzyszących, jak Zakopiańska  Noc Muzeów- to już od dzisiaj. Serdecznie zapraszamy!

Miło nam poinformować, że projekt dofinansowano ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Wojciech Kudyba – pisarz, krytyk, historyk literatury, prof. nadzw. w Katedrze Literatury Współczesnej Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, wykładowca Studium Literacko-Artystycznego UJ. Autor książek o poezji najnowszej Wiersze wobec Innego (Sopot 2012) i Generacja „źle obecna” (Sopot 2014). Współpracownik „Toposu”, współzałożyciel grupy literackiej „Topoi”, laureat, a ostatnio także juror wielu konkursów literackich, m.in. nagrody „Orfeusz”. Opublikował sześć zbiorów wierszy.

Stowarzyszenie Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza zaprasza do MUZEUM JANA KASPROWICZA, HARENDA 12 A

13.05.2016 godz. 19.30

173. WIECZÓR NA HARENDZIE

Wojciech Kudyba - "Nazywam się Majdan". Spotkanie autorskie.

Prowadzenie prof. Gabriela Matuszek-Stec

Wojciech Kudyba - poeta, krytyk, historyk literatury

Gabriela Matuszek-Stec - historyk literatury, eseistka, krytyk, tłumaczka literatury niemieckiej, profesor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, autorka około 200 publikacji.

Wydarzenie organizowane jest w ramach projektu "Harenda – Dom Poezji. 90-lecie śmierci Jana Kasprowicza i 100-lecie wydania "Księgi ubogich", finansowanego ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego